Stanisław Gazda

Celem tej książki nie było ocenianie i komentowanie stanu wojennego. Ma egzemplifikacyjny charakter — bo tylko tak można było najczytelniej oddać sposób widzenia rzeczywistości przez dziennikarzy prasy reżimowej — „Żołnierza Polski Ludowej”, kreowania przez nich propagandowego wizerunku stanu wojennego.

Książka jest efektem reporterskiej pasji, począwszy od pierwszego, napisanego w wieku 18 lat reportażu po te, powstałe w ostatnich miesiącach. Wszystkie pisane są sercem, z wielką lekkością, swobodą, a przy tym z troską o rzetelność i piękno języka ojczystego. Są wśród reportaży unikatowe spojrzenia na zmieniającą się polską rzeczywistość, widoczne szczególnie wyraźnie w tekstach opisujących okres...