zaraza

Pół-elf przemierza dotkniętą zarazą przestrzeń. Posądzany przez napotkanych ludzi o złe zamiary, wytrwale zmierza naprzód. Ma zamiar wypełnić misję, którą powierzył mu monarcha. Miasto pogrążone jest w anarchii, triumfują przestępcy, śmierć i zniszczenie. Mimo grożącego mu śmiertelnego niebezpieczeństwa, Orian wie jednak, że się nie podda.

Wychowany w wierze, że Zachód to ostoja wolności i demokracji, w najbardziej pijanym widzie nie wyobraziłbym sobie, że ledwie trzydzieści lat po tym, jak komunistyczna zaraza haniebnie wygasła w swym kacapskim mateczniku, opanuje ona umysły Zachodu – „wolnego świata”, jak nazywało się go za moich czasów. Nie sztuka czuć, że świat się psuje czy wariuje, nie sztuka zauważyć, że nadchodzi koniec świata,...