tomka

Poezją Tomka Gromadki rządzą frazy wybrakowane na bruku, nerwicowe perseweracje, elipsy wykopane z tabu klas. Nie, nie rządzą. Poezja Tomka Gromadki – brana z marszu i transparentu – nie pozwala przecież sobą rządzić, ale też nie zezwala sobie na przejmowanie rządów i posiadanie szczytnych racji. Więcej niż rządzenia jest w tej książce pożądania – chłopięcego, niespełnionego, okupionego upokorzeniami....

Narrator przychodzi na pokaz drag queen, by spotkać Tomka, kolegę z podstawówki. W palcach obraca srebrną grudkę. Kamień przypomina o wydarzeniach sprzed lat - o bezwzględności nastolatków wobec odmieńca i dziwnej chorobie, na którą zapadł chłopak mówiący po śląsku. Lektura dla miłośników dark fantasy.