sine

„Nulla dies…” to opatrzona słynną łacińską sentencją poetycka rozprawa z ludzką słabością, refleksja nad jej przezwyciężaniem. Zbiór dwudziestu pięciu wierszy o bogatej symbolice kreśli drogę, którą podmiot liryczny pokonuje w poszukiwaniu swojej prawdziwej natury.

Utwór jest kontynuacją „Sądu nad sprawami oczywistymi”. W miejscu tym nie znajdziecie państwo opisu książki. Aby zrozumieć o czym jest niektóre rozdziały przeczytać należy kilka razy, za każdym z nich znajdzie się w niej coś innego. W utworze nie brakuje sarkazmu, cynicznego humoru i ironii. „Otwartość książki zależy od jej otwierania”.